کد مطلب:51360 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:5

گنجینه پرسمان » متفرقه

1ـ با توجه به بد آموزي بازيهاي كامپيوتري از لحاظ خشونت نسبت به بچه ها، چگونه مي توانيم بچه ها را از اين بازي ها منع نماييم؟

مسئله ارتباط با فرزندان يك منش و روش مناسبي را طلب مي كند كه عمدتا والدين بي توجه به آن هستند و عموما والدين ارتباط خود با فرزندانشان را محدود به فرامين و دستورها كرده اند. يك پدر يا مادر باهوش كسي است كه سعي كند با برقراري ارتباط لازم با فرزندانش يك اتصال عاطفي بين خود و فرزندش برقرار كرده از طريق آن مفاهيمي را كه براي او خوب مي داند يا بد مي شناسد در اختيارش بگذارد. يكي از دلايلي كه فرزندان به سرگرمي هاي مضر كشيده مي شوند آن است كه والدين براي تأمين فرصت هاي آنها هيچ برنامه مناسبي ندارند.از اين كه بگذريم وقتي فرزندي به بازي هايي مثل آنچه در سئوال شما مطرح شده است علاقه مند مي شود بايد از ممانعت قهري و توأم با خشونت پرهيز كرد. اگر قادريم فرزند را متقاعد كنيم كه برايش بهتري را مي پسنديم، بهترين كار همين است. اما اگر مقاومت بيشتري دارد بايد با تفريحات جذاب تر و بهتر سرگرمي مناسب را جايگزين كرد. اينكه جلوي يك علاقه را بگيريم و بجايش هيچ چيزي را ندهيم، مخالفت فرزند را زياد مي كند. علاوه بر اين استفاده از كساني كه در فرزند ما نفوذ دارند در جدا كردن آنها از تفريحات مضر بسيار مأثرتر از برخورد مستقيم والدين است.
تربيت فرزند جدا از علاقه و احساس يك علم است يعني پدر و مادر هردو بايد مطالعه داشته باشند، و اين مهم با وجود كتابهاي خوب و مفيد كه بحمدالله زياد هم مي باشد زياد مشكل نيست.استفاده از نوارهاي صحبت اساتيد فن در علم تربيت كودك و نوجوان مي تواند در اين مورد كمك خوبي باشد. به عنوان مثال قديم ها فقط چند نوع غذاي خاص پخته و خورده مي شد، اما الآن غذاهاي جديدي آماده است كه بسيار مورد قبول بچه ها مي باشد. يك مادر فهميده و آگاه غذاهاي جديد را ياد مي گيرد كه بچه ها احساس كمبود نكنند و بعد غذاهاي قديم را هم كه مفيد است در كنار آنها بكار مي برد. نهايت اينكه ما فرزندانمان را طبق نظر حضرت علي (ع) براي زمان خودشان تربيت كنيم. مسائلي كه در زمان ما بود در زمان والدين ما نبود و مسائلي كه در زمان فرزندان ما هست در زمان ما نبود، پس پدر و مادر خوب و فهيم كسي است كه با زمان پيش برود آگاهتر از فرزندان خود باشد تا بتواند معلم خوبي باشد و بدتر از آن چيزي نيست جز اينكه فرزند چيزي را بداند كه پدر و مادر از آن بي اطلاع اند و در سن كودكي و نوجواني اين يكي از بدتري حالات است.


پيشنهاد:
1ـ كتابهاي درسي فرزندانمان را مطالعه داشته باشيم و در مواردي كه نمي دانيم از آنهايي كه واردند سئوال كنيم، كه فرزندمان اشكالات درسي در مقطع ابتدايي و راهنمايي را از خودمان بپرسد.
2ـ كتاب هاي درسي مقطع دبيرستان را حتما مطالعه كنيم.
3ـ گاه و بيگاه فيلم هايي را از كلوپ بگيريم خصوصا فيلم هايي با محتوا و راجع به آن بعد از فيلم با بچه ها صحبت كنيم.
4ـ وقتشان را خوب پر كنيم با ورزش با رفت و آمد با افراد شايسته و خوب مثل دوستان و افراد فاميل و ... .
5ـ به حرف هاي بچه ها خوب گوش كنيم و كلا شنونده خوبي باشيم.
6ـ پدر و مادر خوب كسي است كه اينقدر به فرزندش اعتماد به نفس مي دهد كه بچه اگر خطا و مشكلي برايش پيش آمد به پدر و مادر خودش مراجعه كند.
7ـ و در نهايت، منع كردن او را تحريك مي كند، سعي كنيم وجودش را لطيف و انساني بار بياوريم و با حوصله منتظر رشدش باشيم.